Sławkowski Szczyt
Sławkowski Szczyt (2452m) to wysoki, rozłożysty szczyt znajdujący się w bocznej grani Tatr Wysokich, odchodzącej od grani głównej w zworniku Małej Wysokiej przez Staroleśny Szczyt. Ciekawostką jest fakt, że należy do szczytów z największą wysokością względną w Tatrach.
![Gerlach przez Wielicką Próbę](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/IMG_2896.jpg)
Szczyt znajduje się na terenie słowackich Tatr, pomiędzy Doliną Sławkowską, a Doliną Staroleśną. Góruje powyżej kurortu Stary Smokowiec. Ograniczają go:
- Sławkowska Kopa (2356m), od której oddziela je Jamińska Przełęcz. Grań ta i dalej w stronę Sławkowskiej Przełęczy to Sławkowska Grań. Jest to bezsprzecznie najciekawsza grań zbiegająca z wierzchołka.
- Królewski Nos (2273m), oddzielony Królewską Przełęczą. Grań w jego kierunku i dalej w stronę Hrebenioka nazywana jest Sławkowskim Grzebieniem, ponieważ właśnie nim przebiega szlak, to naturalnie tędy wchodzimy najczęściej.
Opis szlaku na Sławkowski Szczyt
Punktem wyjścia jest przede wszystkim Stary Smokowiec, z którego drogą jezdną lub szlakiem (częściowo jezdna droga) dochodzimy do Hrebenioka. Stanowi on główny start drogi, w miejsce to możemy także dostać się kolejką, szlak zwykle zajmuje koło 45 minut spacerku.
![Sławkowski Szczyt](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/05/P1010418.jpg)
Odbijamy na czerwony szlak około 30 minut spacerku Magistralą w stronę Doliny Wielickiej. Szlakiem tym miałem okazję biec podczas mojej długiej tury Magistrala 2019. Dochodzimy do Rozstaju pod Sławkowskim Szczytem. W miejsce to możemy również dostać się bezpośrednio (z pominięciem Hrebenioka) ze Starego Smokovca znakami niebieskimi (1.30h). W rezultacie jednak niewiele zyskujemy idąc tu bezpośrednio. Od tego miejsca teoretycznie na szczyt jeszcze aż 3.45h. Zdecydowanie jednak warto.
Odbijamy w prawo niebieskim szlakiem, zdobywamy wysokość wpierw w lesie, następnie wychodzimy na bardziej otwartą przestrzeń. Otwierają nam się widoki przede wszystkim na otoczenie Łomnicy, Pośredniej. Na wysokości około 1530m znajduje się taras widokowy, z którego podziwiamy kolosy pod dolinami.
![Łomnica](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/p1010419.jpg)
![Baranie Rogi i Durna Grań](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/p1010422.jpg)
![Pośrednia Grań](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/p1010423.jpg)
Szlak w tym miejscu zmienia kierunek, kierujemy się w stronę Sławkowskiego Grzebienia.
![Sławkowski Szczyt Grzebień](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/20080928316.jpg)
Serpentynami, żmudnie zdobymy wysokość. Widoki się poszerzają. Z każdym metrem wysokości szczyt wydaje się być bliższy. Pamiętajmy jednak, że główny wierzchołek jest niewidoczny i znajduję się w głębi.
![Dolina Zimnej Wody](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/p1010430.jpg)
![Sławkowski Szczyt podejście](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/20080928303.jpg)
Sławkowski Szczyt, Sławkowski Nos
Widoczny ośnieżony szczyt to de facto Sławkowski Nos znajdujący się na wysokości 2273 metrów. Z niego pozostaje jeszcze koło 200m w pionie do wierzchołka schowanego po jego prawej stronie.
![Sławkowski Nos](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/p1010433.jpg)
Szlak zdecydowanie się dłuży, przewyższenie jest spore, ale widoki zdecydowanie wynagradzają nam te godziny.
![Slavkovský štít](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/20080928315.jpg)
Po minięciu Nosa główny szczyt jest już dobrze widoczny. Po dojściu w partie szczytowe panorama nam się otwiera na więcej szczytów.
![Dolina Staroleśna](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/p1010449.jpg)
Na szczycie jest fantastycznie, byłem na nim wielokrotnie i zawsze warto. Jest to rzadziej uczęszczany szlak, a dlaczego skoro takie widoki? Zejście tą samą drogą.
![Sławkowski Szczyt](https://climber.rafalantoniewski.pl/wp-content/uploads/2020/03/p1010446.jpg)
Podsumowanie
Slavkovský štít to zdecydowanie fantastyczny punkt widokowy. Szlak zdecydowanie ułatwia nam jego zdobycie. Szczyt należy do Wielkiej Korony Tatr. Dla mnie zwykle (bez biegania) wejście ze Starego Smokovca zajmowało 4 godziny, natomast zejście pod 3. W sumie tura na około 7 godzin. Oczywiście przy dobrej kondycji, pamiętajmy że mamy aż blisko 1500 m w pionie ze Smokovca.