Tatry Wysokie to rejon najwyższych polskich gór o charakterze alpejskim. Ostre, przekraczające 2000 metrów szczyty, oraz trudne szlaki to szczególne cechy tego regionu. Geograficznie region ten rozciąga się między Tatrami Bielskimi na wschodzie, a Tatrami Zachodnimi na zachodzie.
Tatry Wysokie biegną od Przełęczy Liliowe (na której kończą się Tatry Zachodnie) do Przełęczy pod Kopą (oddzielającej je od Tatr Bielskich). Ciągną się na długości 26,5 km. Natomiast w linii prostej odległość między tymi przełęczami wynosi około 16,5 km. Cała powierzchnia wynosi 341 km2, przede wszystkim to słowacka strona obejmuje znaczącą większość około 260 km2.
Ostre szczyty
Najwyższym szczytem w Tatrach Wysokich jest Gerlach, o wysokości 2655 m. Po polskiej stronie gór najwyższym są Polskie Rysy, o wysokości 2499 m.
Najwyższym szczytem leżącym całkowicie po polskiej stronie jest Kozi Wierch. Znajduje się on na jednym z trudniejszych szlaków Tatr na Orlej Perci.
Głębokie doliny
Tatry Wysokie to długie, otoczone stromymi ścianami doliny. Do najbardziej rozpoznawalnych należą: Dolina Gąsienicowa, Dolina Białki, Dolina Roztoki i Pięciu Stawów Polskich. Najczęściej odwiedzanymi szlakami są szlaki prowadzące do schronisk w Morskim Oku, Dolinie 5 Stawów Polskich oraz na Hali Gąsienicowej.
Tatry Wysokie po polskiej stronie dają nam okazję odwiedzić cztery wysokogórskie schroniska. Najniżej położonym jest to w Dolinie Roztoki. Murowaniec to schronisko na Hali Gąsienicowej , schronisko w Dolinie Pięciu Stawów, to idealne punkty wypadowe w region Orlej Perci. Niezmiennie zajczęściej odwiedzanym jest naturalnie schronisko w Morskim Oku. To idealny punkt startowy do wyjścia na Rysy, Przełęcz pod Chłopkiem czy Szpiglasowy Wierch.
Niezapomniane widoki
Tatry Wysokie posiadają szlaki dostępne są dla każdego, lecz część z nich, uważana jest za zdecydowanie trudniejsza od pozostałych. Zdecydowanie warto stopniować ich dobór.
Oczywiście nie brakuje śmiałków wybierających się w Tatry Wysokie, którzy wybierają się np. na Rysy w japonkach lub sandałach, ale są to na szczęście ekstrema. Wyjście na wysoko położone szlaki wymaga przede wszystkim dobrej kondycji oraz dobrego ekwipunku, w którym powinny znaleźć się odpowiednie zapasy głównie wody.
Przed wyjściem w Tatry Wysokie, koniecznie należy zapoznać się z prognozą pogody. Bycie złapanym przez burzę na grani, może prowadzić do tragedii. Trudy wysokogórskiej turystyki z pewnością wynagrodzą nam niezapomniane widoki. Malownicze, kolorowe stawy, odbjające skaliste ściany skalne. Odpowiednio zaplanowana wycieczka w Tatry Wysokie pozostanie na zawsze w pamięci. I pamiętajmy Góry stoją i stać będą.
„Zawsze jest dalej niż wygląda. Zawsze jest wyżej niż wygląda. Oczywiście zawsze jest trudniej niż wygląda.” 3 zasady alpinizmu
Tatry Wysokie
Główne doliny Tatr Wysokich:
Po polskiej stronie Tatr:
Po słowackiej stronie:
Plany na przyszłość (graniowe)
- Dokończenie Główna Grań Tatr dla mnie personalnie to najważniejszy projekt po Koronie Tatr,
- Grań Baszt,
- Częściowo zrobiona, ale przede wszystkim trzeba całościowo Grań Soliska,
- Grań Hrubego,
- Piękna Grań Śnieżnych Turni (chyba największe wyzwanie).
- Grań Wideł (nigdy nie było sposobności, choć już się na nich wspinałem ścianą.
- Grań Kapałkowa i Sobkowa na Lodowy Szczyt,
- Połowicznie już zaliczona Grań Kończystej,
- Żabia Grań po Rysy,
- Pośredni Wierszyk w kierunku Koprowego Wierchu rozdzielający Doliny Hlińską i Piarżystą.
- Świnka” spora grań w kierunku Kołowego Szczytu.
- Grań Jatek (wschodnia część Tatr Bielskich).
- Grań pomiędzy Żółtym Szczytem, a Małym Lodowym.