Główna Grań Tatr || informacje
Główna Grań Tatr rozciąga się od Przełęczy Zdziarskiej (1081m) na wschodniej części gór do Przełęczy Huciańskiej (905m) na zachodzie. Jest to jedynie pozornie bezdyskusyjne, ściśle goegraficzne pojęcie jak pisał jej wielki znawca W. Cywiński. Trudno jest jednoznacznie określić dokładną długość i przewyższenie, z uwagi na podstawowe założenia dotyczące formy jej przejścia.
Przyjmuje się, że zawiera ona wszystkie nazwane turnie, szczyty, przełączki. A co z tymi nienazwanymi? Podstawowe dane:
Całość Tatr (w wariancie) w kierunku wschód-zachód, (przewyższenie suma +) ASC 13462m, (przewyższenie suma -) DSC 13527m z czego:
- Tatry Bielskie: ASC 1600m, DSC 925m,
- Najtrudniejsze Tatry Wysokie: ASC 7152m, DSC 6935m,
- Tatry Zachodnie: ASC 4710m, DSC 5667.
Główna Grań Tatr obejmuje mnóstwo wysokich, ważnych szczytów tatrzańskich, które zwykle zdobywane są innymi drogami. Przejście granią stanowi uzupełnienie wszystkiego co łączy te szczyty, ze wszystkimi zagrożeniami. Podstawowe to luźny materiał skalny, brak możliwości uzupełniania zapasów (zazwyczaj musimy dużo się obniżyć, aby uzupełnić w stawach czy potokach). Kolejnym punktem są załamania pogody, dobór wagi placaka z tym co niezbędne do przejścia pod względem technicznym, a tym co składa się na wagę plecaka.
Dla mnie podstawowym źródłem wiedzy na temat jej przejścia, stylu, taktyki jest tomik Władysława Cywińskiego pod tytułem „Główna Grań Tatr„. Zawiera główne informacje, zebrane w logiczną całość o konkretnych odcinkach jej przejścia. Zawiera wytyczne o możliwościach uzupełnienia wody, trudniejszych miejscach czy ewentualnych obejściach grani, o ile teren takie wymusza.
Główna Grań Tatr || styl przejścia
Główną i zarazem problematyczną kwestią jej styl jej przejścia. Nie będziemy tu rozstrzygać jaki jest prawidłowy, chodzi o przybliżenie tematu. Czy dzielenie na kilka sekcji (bez przejścia całości pod rząd), omijanie trudno dostępnych turni, czy chociażby skorzystanie z zasobów dodatkowych jedzenia i picia.
Czy te wszystkie udogodnienia” możemy wciąż mówić o przejściu grani? Tu możemy się spierać. Dla mnie idea jej przejścia jest klarowna, przejść możliwie całość ściśle granią, niekoniecznie pod rząd. Na tą chwilę nie planuje robienia ultramaratonu całości. Dopuszczam obejście wielkich uskoków typu Uskok Zadniego Mnicha z kierunku wschodniego, czy Uskok Wschodniego Szczytu Żelaznych Wrót z kierunku zachodniego.
Topografia Głównej Grani Tatr
Wykaz wszystkich szczytów, przełęczy:
- Na wschodzie Tatry Bielskie, głównie rezerwat przyrody.
- Tatry Wysokie, zdecydowanie najtrudniejsze technicznie.
- Na zachodzie Tatry Zachodnie, łagodne, długie łańcuchy o turystycznym charakterze.
Tatry Zachodnie || zaliczone
- Huciańska Przełęcz – Siwy Wierch 2010r
- Brestowa – Pachola 2020r
- Pachola – Smutna Przełęcz 2006r
- Smutna Przełecz – Wołowiec 2005r
- Wołowiec – Łopata – Jarząbczy Wierch 2020r
- Jarząbczy – Starorobociański-Gabarowa Przełęcz 2008r
- Gabarowa Przełęcz – Tomanowa Przełęcz 2019r
- Tomanowa Przełęcz – Ciemniak 2020r ( + do Małołączniaka)
- Ciemniak – Liliowe 2009r (wielokrotnie pokonywana trasa)
- Brestowa – Siwy Wierch 2022r
Tatry Wysokie || odcinki
- Przełęcz pod Kopą – Czarny Przechów przez Koperszadzką Grań i Kołowy Szczyt, trudności I (krótkie miejsca za II).
- Czarny Przechód-Przełęcz Stolarczyka przez Czarny Szczyt i Papirusowe Turnie, trudności II-III.
- Lodowa Przełęcz – Mały Lodowy Szczyt – Wyżnia Zbójnicka Ławka trudności II.
- Jaworowa Przełęcz – Zawracik Rówienkowy trudności I/I+ || 2-ga TURA: Krótki fragment Jaworowa Przełęcz – Jaworowy Szczyt, trudności I (w parszywej pogodzie…)
- Świstowa Przełęcz – Rohatka przez Świstowy Szczyt i Dziką Turnię trudności II.
- Zadni Gerlach – Batyżowiecka Grań po Zmarzły Szczyt trudności III.
- Zmarzły Szczyt – Niżnia Żłobista Przełączka, trudności II/III, na Małej Śnieżnej Kopie ścianka za IV.
- Krótki odcinek Niżnia Żłobista Przełączka – Żłobisty Szczyt, trudności II (wstępie pokonam go jeszcze raz w ciągu w stronę Ganku).
- Rysy – Hińczowa Przełęcz, trudności IV (nasz wariant na MSW wyszedł około V+).
- Hińczowa Przełęcz – Wrota Chałubińskiego, trudności II.
- Wrota Chałubińskiego – Gładka Przełęcz, trudności III.
- Gładka Przełęcz – Liliowe, trudności II ( u nas było więcej miejscami).
Tatry Bielskie
